40 gün oldu bile seni toprağa vereli. En son bana ''abla'' derkenki bakışın hala gözlerimin önünde. Ne kadar zormuş yokluğuna alışmaya çalışmak, ne zormuş hiç bir şey olmamış gibi devam edebilmek ,ne büyük bir boşlukmuş senin yokluğun.Seni çok özlüyorum canım annem hemde çok. Hala,odana giremiyorum ,beni her gördüğünde yaptığın gibi, yüzünde kocaman gülümsemenle kollarını açmanı bekliyorum .Ama hiç merak etme babamı hiç yalnız bırakmıyoruz, senden sonra, önceden olduğu gibi, her akşam gidiyorum yanına,onun yalnız,kolu kanadı kırık haline dayanmak ne kadar zor olsada. Aslında sen çok uzun zaman önce bıraktın bizi, arkadaşımın dediği gibi,bir anne kız olarak en son ne zaman konuşmuştuk,en sevdiğimiz hamur işi tariflerini ne zaman almıştım senden, hatırlamıyorum,o kadar uzakki.Bu acı ne zaman hafifler,ne zaman kolaylaşır herşey bilemiyorum .İnşallah sonsuz mekanında cennetin kapıları sonuna kadar açılır senin için.Seni çok özlüyorum canım annem.
Bugün canım kızımın doğum günü ,bir yanım mutlu, diğer yanım hüzünlü, hayat ne garip değilmi? İnşallah hayat sana karşı hep iyi davranır canım kızım,hep mutlu ,hep sağlıklı olmanı ,yürüdüğün yolda başarılı olmanı,hedeflerine dikensiz yollardan ulaşmanı dilerim. Beni benden çok düşünen, bazen eleştiren, bazende ablalık yapan,bazende nazlı bir bebek olan olan, canım kızım benim ,iyiki varsın, gülen, güzel yüzün hiç solmasın, seni çok ama çok seviyorum.
